شرح مختصر: ولی اگر طرفین به شرط باطلی توافق کنند مشروط علیه را نمی­توان به ایفای آن مجبور کرد چون برای شرط باطل آثاری مترتب نمی شود. شرط باطل زمانی موجب بطلان عقد می شود که فساد ناشی از شرط به یکی از ارکان اساس عقد لطمه وارد سازد در غیر اینصورت فساد شرط به عقد سرایت نمی کند چون شرط تعهدی تبعی است که همیشه وابسته به عقد است این در حالی است که اگر عقدی باطل باشد به تبعیت از آن شرط نیز باطل اعلام  می­شود. فساد شرط در شروط باطلی همچون شرط غیرمقدور و شرط نامشروع، به عقد سرایت نمی­کند چرا که فقط خودشان باطل هستند و عقد به تبع این شروط باطل نمی شود ولی به خاطر جبران ضرری که از عدم ایفای شرط متوجه مشروط له می شود، خیار فسخ معامله برای مشروط له ثابت می شود البته زمانی  خیار زمانی ثابت می شود که مشروط ثابت می شود.

فهرست مطالب

چكیده                                                                              1

مقدمه                                                                              2

بخش اول                                                                          3

كلیاتی درباره شرط و شرط باطل                                              3

حقیقت شرط                                                                      3

بخش دوم                                                                          6

مقایسه شرط نا مشروع و شرط خلاف مقتضای عقد                        6

شرط نامشروع                                                                      7

شرط خلاف مقتضای عقد                                                       11

شرط نامشروع و شرط خلاف مقتضای عقد در قانون مدنی ایران        19

بخش سوم                                                                         21

آثار هر دو شرط                                                                   21

طرح بحث                                                                        21

اثر شرط نامشروع                                                               21

اثر شرط خلاف مقتضای عقد                                                 22

نتیجه گیری كلی                                                                23